De meeste mensen hebben ze wel eens gehoord, van die verhalen over een uitvaart die iemand meemaakte waar alles misging. Horror uitvaarten, we smullen van de verhalen tegen beter weten in. Vaak is de waarheid compleet uit haar verband gerukt, of het verhaal sterk overdreven. Een rouwauto die midden op het kruispunt moet remmen, de achterdeuren vliegen open en de uitvaartkist ligt op straat. In de ergste variant is de kist ook nog open gegaan, met alle gevolgen van dien. Of de moeder van de buurvrouw van een verre nicht, die op de kist klopte omdat ze opeens weer was gaan leven. De rouwauto die zonder benzine op een landweggetje til kwam te staan. De kist die bij aankomst in het Crematorium niet de overledene bevatte, maar verwisseld was. Het graf dat vergeten was te graven, de verkeerde muziek die ten gehore werd gebracht, de verkeerde foto op het grote scherm, bloemstukken die te laat en verkeerd bezorgd werden. Rouwkaarten die pas veel later bezorgd werden. Families die elkaar te lijf gingen, politie in de aula aanwezig, en zo kan ik nog even doorgaan. Geloof niet alles wat je hoort. Natuurlijk kan er altijd iets fout gaan, hoe iedereen ook zijn of haar uiterste best zal doen om alles goed te laten verlopen. Soms hebben wij al uitvaart begeleiders last van overmacht. We zullen werkelijk alles doen om de eventuele schade te beperken. Niet alles en iedereen is voorspelbaar. Maar bedenk dat het natuurlijk altijd uitzonderlijke situaties zijn, en dat het over het algemeen allemaal zal gaan zoals men met de uitvaartleider heeft besproken. Uitzonderingen daar gelaten.
