Siska Caneel Uitvaartverzorging Arnhem e.o.

Een tijdje mistte ik haar al in de buurt. Een lieve en hartelijke oude dame. Een paar jaar geleden sprak ze me aan. “Siska, ik wil dat jij mijn uitvaart straks regelt”. Bij een kopje thee met koekjes hebben we alles opgeschreven. Precies zoals zij het later zou willen. Toen alles op papier stond was ze opgelucht. “Nu heb ik rust, nu weet ik dat het goed komt”. Nu ik haar niet meer zag vroeg ik eens rond in de buurt. En begreep dat ze tijdelijk was opgenomen in een verzorgingstehuis. Ik besloot haar te bezoeken. Na enige moeite lukte dat. Ze was een beetje verward maar heel blij dat ik kwam.” Ik ken hier niemand, en mijn kinderen hebben geen tijd voor me. Ik wil naar huis”. Uiteraard is dat niet mijn taak, ik ben hier als buurvrouw. We kletsen wat, en opeens vraagt ze of ik me wel aan mijn afspraak zal houden, en ook van hieruit haar uitvaart regel. Dat beloof ik. Wanneer ik een uurtje later langs de receptie loop vraag ik het nog even na. Wie zal er gebeld worden bij haar overlijden? Geen probleem zegt de receptioniste, “wij bellen onze vaste uitvaartondernemer, of als het bij ons  bekend is, de verzekeraar”. Ik vind dat niet kloppen en zeg dat er afspraken met een andere ondernemer zijn. Men is helemaal niet verplicht de verzekeraar de uitvaart te laten regelen. Mensen hebben vaak al een andere en persoonlijke keuze gemaakt. De receptioniste zal het navragen en in het dossier opnemen. Ik wil er graag van uitgaan dat het goed komt. En dat er rekening gehouden wordt met de keuze van de personen zelf. Zij hebben die keuze niet voor niets gemaakt. Daarom is het ook belangrijk dat de nabestaanden van die keuze weten en daar naar handelen. Ik hoop maar dta het voorlopig nog niet nodig is.