Afgelopen week weer een hele mooie uitvaart mogen regelen. Een thuisopbaring is toch altijd heel bijzonder. De overledene ligt in eigen bed of kist in de eigen omgeving. Omringd door dierbare spullen en bloemen. En natuurlijk de familie die op elk gewenst moment even bij de overleden geliefde kan gaan kijken of zitten. Je bepaalt dan ook zelf waneer andere mensen afscheid komen nemen. De afscheidsceremonie in de aula werd geheel verzorgd door de familie. De kinderen spraken en de kleinkinderen ook. Een mooie “dank je wel”taart voor oma. Een prachtige foto-tentoonstelling over het leven van hun overleden (groot) ouder. Er was hele mooie muziek. Aan het einde stond de familie rond de kist en liepen de aanwezigen voor de kist langs voor een laatste groet. Vervolgens de condoleance, die toch vaak in een heuse reunie uitloopt. De familie vertrok tevreden over het mooie afscheid naar huis. Om een paar vergeten spullen af te geven bij de familie bestelde ik een taxi. Veertig minuten later werd ik bij Moscowa opgehaald. Ondertussen vroeg ik me of ik genoeg cash geld bij me had. Ik telde mijn geld en vertelde het aan de taxichauffeur. Die was niet blij. En dus kon het gebeuren dat ik er halverwege de rit werd uitgezet. En verder lopend naarde familie moest. Bij het uitstappen merkte ik op dat het jammer is dat je in een auto niet kan pinnen. Hoezo? “Dat had best gekund” zei hij. Ik ben gegaan, tikkeltje eigenwijs misschien. Zo beleef je nog eens wat.
Galerij
U kunt op een foto klikken voor een vergroting.
