Trouwjurk in de rouwkist

Onlangs heb ik iets echt bijzonders meegemaakt. Terwijl eigenlijk elke uitvaart uniek en bijzonder is heb ik onlangs een uitzonderlijke lieve oude dame ontmoet. Het gaat over liefde, echte liefde van het huwelijk tot in de dood. Midden in de nacht werd ik wakker gebeld. Een klein uurtje later kwam ik op het opgegeven adres. Toen ik er was vertrok een verpleegster en bleef ik achter met een overleden meneer en een mevrouw die net weduwe was geworden. Na een korte kennismaking koos mevrouw een mooie eenvoudige rouwkist en lieten we die bezorgen. Samen verzorgden we haar overleden echtgenoot. Liefdevol trok ze hem zijn mooiste pak aan. Dat hadden ze zo afgesproken. Ze kamde zijn haren, en aaide hem nog eens over zijn wangen. “Zestig jaar” vertelde ze me “bijna zestig jaar zijn we samen geweest. En geen dag spijt. Hij was mijn grote liefde.” Er waren kinderen gekomen, twee meisjes en twee jongens. “Een heel fijn gezin, maar het is allemaal zo lang geleden. Ze zijn over de wereld uitgewaaid.We zien ze niet zo veel meer. Er zijn ook kleinkinderen, de trots van mijn man. En natuurlijk ben ik ook stapeldol op ze”. Een voor een wees ze me jonge mensen op de foto’s en noemde ze allemaal bij naam. ‘Wat zullen ze hun fijne opa missen’ zei ze verdrietig. Ondertussen maakten we ruimte in de woonkamer om haar man op te baren. “dan ben je nog een paar dagen bij me ’ mompelde ze tegen haar man. De rouwkist werd gebracht en neergezet. “Wacht eens, zei ze opeens en spoede zich naar de slaapkamer. We hoorden wat gerommel, en daar kwam ze terug. In haar armen hield ze een trouwjurk. Haar trouwjurk. “Mag deze mee in de kist bij mijn man? “vroeg ze me. Bevestigend knikte ik, ontroerd door het lieve gebaar. “Ik heb deze jurk voor hem gekocht, dus geef ik haar nu aan hem mee.. Kinderen en kleinkinderen hebben de jurk gedragen, jaren lag de jurk in de verkleedkist. Kort geleden heb ik haar gewassen en in de kast gelegd. Een betere bestemming kan ik er niet voor bedenken”. Op de bodem van de rouwkist vleide ze haar jurk neer. Haar man kwam erop te liggen en niemand hoefde het te weten. Toen ik een paar dagen later de kist het graf in zag zakken dacht ik aan meneer in zijn mooie pak. Zacht rustend op de trouwjurk van zijn eeuwige geliefde. Over echte liefde gesproken.

Tags: , , , ,

Comments are closed.