Tijdens een vakantieperiode kreeg ik een melding uit de Achterhoek van een collega. De kinderen van de overlede waren al met het regelen begonnen. Ze besloten dat vader in de woonkamer moest worden opgebaard. En daar was de moeder het niet erg mee eens. Ja, ze wilde hem graag bij zich houden, natuurlijk en zo lang mogelijk. Maar waar moest zij dan blijven? Ze wilde niet alleen met haar overleden man zijn, en snikte het uit. Ik nam de situatie eens in me op. Het was een kleine woonkamer met veel meubels. Maar nadat afgesproken was dat er steeds een van de kinderen bij moeder zou zijn werd een deel van de meubels eruit gesleept en naar boven gebracht. Ik liet een kamerscherm komen om mevrouw toch wat privacy te geven. De kleinkinderen gingen tekenen, knippen en plakken en versierden het kamerscherm. Het kwam er prachtig uit te zien. Bij het organiseren van de uitvaartdienst werd moeder steeds liefdevol betrokken. Er kwamen vaste bezoektijden zodat mevrouw niet de hele dag overlopen zou worden. Ze hadden mooie persoonlijke dingen bedacht. En met steeds een blik op mij “mag dat wel?” Natuurlijk mag dat, en zo stonden er tijdens de afscheidsdienst o.a. een paar vishengels naast de kist. Die hoorden bij hun echtgenoot en vader. Net zoals de vele en kleurrijke bloemen, “want daar hield hij zo van”. Het voelt altijd goed wanneer ik eraan kan meewerken dat de nabestaanden zelf invulling geven en met elkaar bespreken hoe ze hun wensen voor de overledene kunnen realiseren. Dat helpt bij het verwerken.
One Response to Thuis opbaren, in goed overleg met alle betrokkenen
Galerij
U kunt op een foto klikken voor een vergroting.
Dank u wel, het is een compliment.