Na een lang en gelukkig leven een milieuvriendelijke uitvaart

Milieuvriendelijke uitvaart

Het is nog steeds niet duidelijk of begraven of cremeren milieuvriendelijker is. Maar we kunnen wel kiezen voor een milieuvriendelijke uitvaart. Het alternatief resomeren met een snelle ontbinding is in Nederland nog niet toe gestaan. Een groep collega-begrafenisondernemers is verenigd in de Stichting Green Leave en deed de laatste tijd weer eens van zich horen. Alle aspecten bij een uitvaart kunnen groener, dat is duidelijk. Het gebruik van bestrijdingsmiddelen kan worden beperkt door bijvoorbeeld een biologisch hapje te geven ipv de kleffe hotelcake bij het afscheid. Onbespoten bloemen met een duurzaamheids keurmerk. Kistbekleding van hennep ipv katoen. En dan al die autokilometers die verreden worden. Vooral die van de bezoekers die van huis naar de opbaarlocatie, naar de kerk en receptie rijden. Waarom niet met de overledenen in de kist allemaal samen gebruik maken van de uitvaartbus? ” tot het einde bij elkaar “ En grafmonumenten komen vaak uit China of India. Je kan ook kiezen voor lokaal en hergebruik. Er zijn veel stenen over van graven die geruimd zijn, die verdwijnen nu in het asfalt. Een laagje er af slijpen of gewoon omkeren. Een houten monument of zwerfkei zou een goed alternatief kunnen zijn. Hout voor de uitvaartkisten komt vaak elders uit Europa terwijl je het ook in Nederland kunt kopen. En wat te denken van een wilgentenen kist die je eventueel zelf van te voren helpt vlechten? Op de bodem kun je hooi of schapenvachten leggen. Volgens de mensen van Green Leave moeten wij uitvaartleiders de nabestaanden meer keuzes bieden bij het regelen van de uitvaart. Nadenken over groen en milieubewuste materialen. Niet eindelooos heen en weer rijden met auto’s maar de nabestaanden een fiets aanbieden…..Ja, dat kan, en de overledene op de koets, een loopkoets of paarden ervoor. Maar die komen ook eerst met een auto naar de plaats van bestemming. Hoe dan ook, toch wel stof tot nadenken. Ik vindt het zo gek nog niet.

Gelezen in de Volkskrant van 18 april 2014 pagina 23.

 

Tags: , , ,

Comments are closed.