Een Joodse begrafenis

Gisteren heb ik een joodse begrafenis meegemaakt. Heel bijzonder. De overledene werd al 30 uur na overlijden begraven. Na het overlijden in het ziekenhuis werd zij naar een joods centrum gebracht voor de rituele wassing door de vrouw van de rabbijn. Daarna mag niemand de overledene meer zien en werd zij dus gekist. Kaarten sturen heeft met deze korte tijden geen zin, dus dan gaat de tamtam werken om de familie en vrienden voor de begrafenis uit te nodigen. En zo stond ik woensdagmorgen in het voorportaal van de eeuwenoude begraafplaats. Omdat het de week van de Pasen was werd slechts een korte toespraak gehouden. Een nabestaande deed nog een klein woordje. Geen muziek, geen zang,  geen bloemen. Alles heel erg sober. Vervolgens ging de stoet naar het graf. De rabbijn sprak enkele gebeden uit en aanwezigen dichtten het graf. Sommige mensen legden nog steentjes op graven van overleden familieleden of vrienden en toen was het tijd voor de rituele handwassing. Het condoleancealbum kon worden getekend en daarmee was de ceremonie ten einde. Ik ben dankbaar dat ik het mee mocht maken.

Comments are closed.