Siska Caneel Uitvaartverzorging Arnhem e.o.

Het TranenTasje staat weer klaar voor gebruik. Een paar  weken logeerde het bij Amy, een meisje van 9 jaar die haar opa was verloren. Intens verdrietig en bijna ontroostbaar toen ik haar mocht ontmoeten. In overleg met oma mocht ze tijdens de afscheidsceremonie de kaarsjes aansteken en een klein gedichtje opzeggen. Tijdens de drukbezochte condoleance zag ik haar een beetje verloren rondlopen. Ik wenkte haar en gaf haar en haar nichtjes het herinneringsboek “dag Lieve” . En pen en een paar stiften erbij. Vol overgave zag ik ze zitten lezen en schrijven. Zoals afgesproken met de moeder van Amy namen ze later het TranenTasje mee naar huis. Toen ik de familie vanmorgen bezocht werd ik enthousiast door Amy meegetroond. Ze had een prachtige kaarsenstandaard gemaakt, opa getekend, een steentje mooi beschilderd en het knuffelbeestje omarmd. Het herinneringsboek voor opa was druk beschreven, maar dat liet ze niet zien, “dat is iets tussen opa en mij” zei ze, en drukte het stijf tegen zich aan. Ze had in de andere boekjes gekeken en gelezen, en daar met mamma en ook met oma veel over gepraat. Het leek of ze wat moeite had om afscheid van het tasje te nemen. Ze droeg en zette het zelf op de achterbank van mijn auto. Vrolijk zwaaide ze me uit. Het TranenTasje had haar taak weer goed volbracht.  Thuisgekomen heb ik het weer aangevuld. Wachten op een volgende vraag om peuters en kinderen te helpen met het verwerken.